Na een hectische week, met o.a. de beroving van Ginny, gingen wij een weekendje buiten de deur slapen. Aan de Nam Ngum deze keer. Net als tijdens het schoolreisje. Op zondagmorgen belde onze huisbaas met de mededeling dat er iemand ons huis was binnengedrongen. Hij kon zelf niet naar binnen omdat wij net de sloten hadden vervangen in verband met de tasjesdiefstal. De huisbaas vroeg zich af waar wij waren. Niet thuis gelukkig.
Uren later kwamen wij thuis en toen bleek dat er ook deze keer niemand het huis is binnengekomen. Er zou op zaterdagavond al iemand langs zijn geweest om te tuin te bekijken. Bij een poging een van de ramen open te bikken heeft één van de buren hem gezien. Met een luid "ahum" had hij de inbreker voldoende afgeschrikt.
De volgende dag kwam dezelfde man terug. Deze keer voerde hij een toneelstuk op. "Ik ben een magere Vietnamees zonder schoenen en ik doe een tuinman na". Ondanks dat hij met een geleende bezem de tuin onder handen nam, vonden de buren zijn spel niet heel geloofwaardig. Al helemaal niet toen hij de gastenslaapkamer begon open te breken. Eén van de buren sloeg alarm en er verzamelden zich een aantal omwonenden rond onze tuin. De toneelspeler baande zich met een mes door de toeschouwers, waarbij gelukkig niemand werd geraakt. Zijn kameraad kwam hem kort daarna op een brommertje afhalen. Het kenteken is genoteerd, maar waarschijnlijk van geen enkele waarde.
De huisbaas heeft onze échte tuinman verzocht om voortaan op ons huis te passen als wij weggaan. Sinds wij hem in dienst hebben is de tuin prachtig. Het geeft alleen zo’n onbestendig gevoel dat wij blijkbaar nooit meer de deur uit kunnen zonder dat er slechte imitaties voorbijkomen. Halve zolen…
Reacties